Rodzice i opiekunowie, prawdopodobnie wielu z Was już słyszało pojęcie „integracja sensoryczna”. Jeśli jednak nie mieliście styczności z tym pojęciem to myślę, że samo przedstawienie Wam jakie objawy mogą występować u dziecka jeśli ma zaburzenia procesów integracji sensorycznej, przybliży Wam co ono oznacza.
Dziecko może mieć zaburzenia związane ze zmysłem dotyku:
- będzie unikało dotyku i przytulania innych osób nawet bliskich
- nie będzie tolerowało ubierania i zabiegów higienicznych np. mycia, czesania i strzyżenia włosów, obcinania paznokci, kremowania twarzy i ciała, mycia zębów
- będzie unikało zabaw przy których można się pobrudzić
- nie będzie akceptowało metek, guzików, gumek, szwów w ubraniach, ale też pewnych faktur materiałów i samych części garderoby np. nie będzie chciało nosić majtek, czapki, czy szalika
- nie zje nic, co ma postać grudek, co jest lepkie, czy papkowate np. zupy krem, może jeść bardzo wybiórczo np. tylko to, co jest w określonym kolorze, kształcie, temperaturze
- może chodzić na palcach stóp
Dziecko może mieć zaburzenia związane z czuciem wewnętrznym ciała z tzw. propriocepcją:
- może gryźć, szczypać, ściskać siebie lub innych
- nie będzie czuło z jaką siłą coś wykonuje np. będą to zbyt mocne i siłowe zachowania w kontaktach z innymi, wpadanie na innych z impetem
- będzie potrzebowało dociskania części ciała i mocnego przytulenia, do tych zachowań może też dołączyć się masturbacja
- może uderzać głową lub innymi częściami ciała o ścianę czy meble
- będzie gryzło i żuło troczki od kaptura, mankiety, rękawy, ołówki, kredki, zabawki, książki lub własne paznokcie, nawet te u nóg
- takie dziecko przez otoczenie często postrzegane jest jako łobuziak, bądź agresywne
Dziecko może mieć objawy zaburzeń przedsionkowych:
- ma ogromny lęk i obawy przy takich aktywnościach jak wspinanie się, huśtanie, podrzucanie, kręcenie się, bujanie, skakanie i ich unika lub odwrotnie bardzo lubi i dużo potrzebuje takiego ruchu
- ma słabą równowagę, często przewraca się, potyka, spada z krzesła, unika chodzenia po krawężnikach, murkach, nie chce skakać na trampolinie, unika schodów lub idzie kurczowo trzymając się poręczy
- ma chorobę lokomocyjną, unika windy czy schodów ruchomych
- nie chce jeździć rowerem, boi się oderwać nóg od podłoża
- wszystko co robi, robi z kontrolą wzrokową
- ma zaburzoną koncentrację uwagi
Dziecko może mieć objawy zaburzeń smaku i węchu:
- ma odruch wymiotny na pewne zapachy lub smaki, a nawet na widok jedzenia
- ma ogromną niechęć do próbowania nowych produktów
- je tylko tzw. “beżowe jedzenie” tj. bułki, makaron, kotlety, rosół, naleśniki, pierogi, serki
- zwraca szczególną uwagę na zapachy, wielu z nich nie toleruje, albo wyczuwa bardzo delikatne
- może wkładać do ust i jeść rzeczy niejadalne (dzieci pow. 2 roku życia)
Jeśli zauważyłeś, kilka z wymienionych objawów u swojego dziecka, to już wiesz, że z dużym prawdopodobieństwem jego układ nerwowy nie pracuje prawidłowo, a co za tym idzie ma zaburzenia przetwarzania sensorycznego. Oznacza to zdolność oraz sprawność systemu nerwowego, której fundament dziecko zdobywa w pierwszych latach swojego życia. Jest to umiejętność prawidłowego rejestrowania bodźców i nadawania im właściwego znaczenia. Jeżeli zachowanie Twojego dziecka jest opisane powyżej to warto skierować się do terapeuty integracji sensorycznej w celu zdiagnozowania malucha. Niezależnie od tego czy Twoje dziecko jest już w terapii czy nie, stymulująca i rozwojowa zabawa z dzieckiem w domu zawsze przynosi korzyści. Mamy nadzieję, że Sensoryka dla Smyka będzie dla Was źródłem wiedzy, które pomoże w prawidłowym rozwoju Twojego dziecka.